Verdwenen uit mijn zicht

'Ik sta aan de kust. Een schip, naast mij,
spreidt haar witte zeilen naar de bewegende bries en vertrekt
naar de blauwe oceaan. Ze is een object van schoonheid en kracht.

Ik sta en kijk naar haar totdat ze eindelijk hangt als een
witte wolk waar de zee en de lucht zich met elkaar vermengen.

Dan zegt iemand aan mijn zijde: "Daar, ze is weg."

Waarheen?

Verdwenen uit mijn zicht. Dat is alles. Ze is net zo groot in mast,
romp en zeil als toen ze mijn zijde verliet.
En ze is net zo goed in staat om haar lading  vracht naar haar bestemde haven te dragen.
Haar verminderde omvang zit in mij - niet in haar.

En net op het moment dat iemand zegt: "Daar, ze is weg"
, zijn er andere ogen die haar zien aankomen en andere stemmen die klaar staan ​​om een blije schreeuw op te nemen:

"Hier komt ze!"

En dat is het sterven ... " 

Henry Van Dyke, American author, 1852-1933